In juni 2024 vierde de Nederlandse klimaatsceptische organisatie Clintel haar vijfjarig bestaan. We berichtten al meermaals over Clintel en deden verslag van hun jubileum voor DeSmog (Nederlandse vertaling hier), ook terug te luisteren als aflevering twee van de podcastserie van Klimaatdromers, het onderzoeksdossier van Momus waarin we klimaatobstructie onderzoeken.

In deze korte update sommen we op waar Clintel zich de afgelopen maanden op richtte: nieuwe publieke events, de publicatie van een anti-windmolenrapport en een controverse rond de poging om in een wetenschappelijk tijdschrift te publiceren.

Clintels publieke events

Op 12 en 13 november 2024 organiseerde de Tsjechische tak van Clintel een tweedaagse conferentie met de titel “Klimaatverandering: feiten en mythen in het licht van de wetenschap”. 

Onder de sprekers bevonden zich Marcel Crok, mede-oprichter van Clintel, Nicola Scafetta, natuurkundige en lid van Clintel Italia, en Pavel Kalenda, woordvoerder van de Clintel-werkgroep in Tsjechië en organisator van de conferentie.  

De conferentie werd gehouden in het Tsjechische nationale parlement en kreeg financiële steun van het steenkolenbedrijf Severočeské doly, eigendom van het Tsjechische publiek-private concern ÇEZ, en andere ‘grote landbouwbedrijven’, bevestigde de organisator Kalenda tegenover het Tsjechische mediaplatform Voxpot.

Volgens Voxpot was de ‘belangrijkste buitenlandse ster’ op de conferentie de Britse Christopher Monckton: een voormalig politiek adviseur van de Conservatieve Partij en kandidaat voor de UK Independence Party (UKIP), die door de jaren heen talloze klimaatontkennende opvattingen uitte. Nog in 2022 beweerde Monckton dat “elke milieuorganisatie met een onschuldig klinkende naam in de eerste plaats een door communisten geleide frontorganisatie is”.

De conferentie eindigde met een slotcommuniqué waarin wordt ‘verklaard en benadrukt dat de ingebeelde en denkbeeldige ‘klimaatnoodtoestand’ ten einde is’.

Eind november 2024 gaf Clintel de Britse klimaatscepticus Benny Peiser een podium in Nederland. Peisers lezing over ‘het einde van de net-zero-consensus’ vond plaats in een congrescentrum vlak bij station Driebergen-Zeist en werd bijgewoond door bijna honderd mensen, meldde zelfstandig journalist Chris Aalberts, die getuige was van het evenement. Tijdens de lezing uitte Peiser zijn vrees dat het huidige klimaat- en energiebeleid ‘schadelijk is voor onze economie [en] ons welzijn’, en noemde daarbij de Argentijnse president – ​​de extreem-rechtse Javier Milei – als positief voorbeeld van iemand die ‘probeert’ de zaken ‘om te draaien’. Ook Trump werd in de lezing benoemd als iemand die het klimaatbeleid zal helpen terug te draaien, waarbij een slide zijn inmiddels beruchte citaat drill baby drill toonde.

Benny Peiser is de directeur van de Global Warming Policy Foundation (GWFP), een Britse  klimaatsceptische denktank opgericht in 2009, in de nasleep van ‘Climategate’. In 2022 onthulde The Guardian dat de denktank directe financiering had ontvangen van spelers met belangen in fossiele brandstoffen, terwijl de organisatie beweerde onafhankelijk te zijn van commerciële belangen. De organisatie ontving in 2018 en 2020 $210.525 van de Sarah Scaife Foundation uit de VS, die aandelen ter waarde van $30 miljoen bezat van 22 energiebedrijven zoals Exxon en Chevron. De onthulling leidde tot een officieel onderzoek van een Britse toezichthouder, de ‘Charity Commission’, naar een mogelijke schending van de regels van haar liefdadigheid status, maar de denktank ontliep sancties door hervormingen te beloven – een uitkomst die sterk werd bekritiseerd door de Britse ngo Good Law Project.

Een anti-windmolenrapport

Op 31 oktober 2024 publiceerde Clintel een rapport getiteld ‘Het Windmolendrama’, door onderzoeker en adviseur Elze van Hamelen. Het rapport bekritiseert de gevolgen van windmolens op de gezondheid en het milieu en stelt dat klimaatdoelstellingen boven de volksgezondheid worden geplaatst in het klimaatbeleid.

De beweringen van de rapporten staan in contrast met een grote Nederlandse studie die de publieke kennisorganisatie Nivel in 2023 publicerde. Op basis van gezondheidsgegevens van 350.000 tot 560.000 patiënten, verzameld tussen 2012 en 2021, vond de studie geen significante negatieve gezondheidseffecten van wonen in de nabijheid van windmolens. Op basis van een literatuuronderzoek vond het RIVM ook geen bewijs voor gezondheidsproblemen die vaak door critici van windmolens worden genoemd, zoals slaapstoornissen. Wel erkende het RIVM dat windmolens ‘hinder’ kunnen veroorzaken, oftewel ‘een gevoel van afkeer, boosheid, onbehagen, onvoldaanheid of gekwetstheid dat optreedt wanneer een milieufactor (bijvoorbeeld geluid) iemands gedachten, gevoelens of activiteiten negatief beïnvloedt’.

Henk Vermeer, Tweede Kamerlid voor de BBB, ontving het rapport van Clintel op de dag van publicatie. Ook stelde Vermeer kamervragen en verzocht om een ​​moratorium op de verdere uitrol van windenergieprojecten op land. Minister Hermans van Klimaat en Groene Groei stelde in haar antwoord dat er onvoldoende bewijs is voor de negatieve gezondheidseffecten die Vermeer en het rapport noemen. Vermeers oproep tot een moratorium kreeg niet genoeg steun vanuit de Tweede Kamer.

Controverse rond ‘wetenschappelijke’ publicatie

Een klimaatsceptisch artikel, ingediend bij de American Journal of Economics and Sociology (AJES) door Clintels bestuurder Marcel Crok, werd afgelopen december fel bekritiseerd vanuit verschillende hoeken, waaronder twee andere academici maar ook het wetenschappelijk tijdschrift zelf.

In een ongebruikelijke stap reflecteerde het AJES-bestuur op de oorspronkelijke beslissing van hun tijdschrift om het ingediende artikel van Crok en zijn co-auteur Andy May te accepteren, met een redactioneel commentaar dat het klimaatsceptische artikel fel bekritiseerde. ‘Het artikel van May en Crok is een standaard ontkenningsartikel waarin de rol van de mens bij klimaatverandering in twijfel wordt getrokken’, schreef het bestuur (zie de Nederlandse vertaling hier). ‘Wanneer sceptici de publieke verwarring over dit proces bespelen om de wetenschap in diskrediet te brengen, bedrijven ze willens en wetens politiek met de wetenschap om hun eigen agenda te bevorderen’, aldus het bestuur.

Uiteindelijk besloot AJES het artikel van Crok en May toch te publiceren ‘samen met twee reacties die de tekortkomingen laten zien en het in een bredere context plaatsen’. Met deze stap hoopt AJES het begrip van klimaatontkenning vanuit een ‘sociologisch perspectief’ te vergroten. ‘Het negeren van dit sociale fenomeen en wachten tot het overwaait heeft niet gewerkt.’

Zie ook:

• Het oorspronkelijke klimaatsceptische artikel van Crok en May
• De kritieken gepubliceerd door AJES: door Tinus Pulles en Clifford William Cobb
• De reactie van het AJES-bestuur en de Nederlandse vertaling, gepubliceerd in een LinkedIn-bericht door meteoroloog en ondernemer Gerrit Hiemstra.