Verenigd voor het doel dat iedereen raakt

, ,
Beeld: The Movement Hub (i.v.m. campagne "Wir farren zusammen")
05/03/2025 – Tim de Jong

Beeld: The Movement Hub (i.v.m. campagne “Wir farren zusammen”)

We delen niet alleen onze grote bevindingen, maar ook tussentijdse updates over de voortgang van onze onderzoeksprojecten. Deze update is onderdeel van het dossier Mobiliseer.

Een verenigde massa is niet te verslaan. Maar in plaats van verenigd zijn we als mensen juist verdeeld op de belangrijkste thema’s van deze tijd. Daarom start 2100 met de vraag: hoe mobiliseer je mensen achter een gedeeld belang? Het belang dat de massa toch echt met elkaar deelt: een rechtvaardige en effectieve aanpak van de klimaatcrisis.

Aan het einde van dit jaar (12 december 2025) is het precies tien jaar geleden dat het klimaatakkoord van Parijs is afgesloten. In de tussentijd is de hoeveelheid broeikasgassen die we uitstoten toegenomen in plaats van afgenomen en de temperatuur van de aarde alleen maar gestegen. De VN toont dan ook aan dat we totaal niet op koers liggen om de Parijsdoelen te halen. We zijn de 1,5 graad opwarming van de aarde gepasseerd en hebben daarnaast vijf andere kritieke grenzen voor een leefbare planeet overschreden (biodiversiteit, ontbossing, waterschaarste, stikstof en te hoge uitstoot van giftige stoffen). Terwijl het alle hens aan dek is, trekt Trump de VS terug uit het klimaatakkoord van Parijs.

Dit is een trieste opsomming, die ons linksom of rechtsom (pun intended) allemaal aangaat. Niemand wil overstromingen, stormen en bijzonder hete of droge periodes. En we worden allemaal geraakt door een tekort aan drinkwater en voedsel, meer kans op kanker door vervuilende industrieën en miljoenen klimaatdoden per jaar door luchtvervuiling van fossiele brandstoffen.

Onrecht in klimaatbeleid: oplossen of misbruiken?

Zowel in de klimaatcrisis als klimaatbeleid schuilt veel onrecht. Sommige groepen Nederlanders (en sommige groepen in de wereld) worden extra hard geraakt. Waar de een de kachel amper durft aan te zetten uit angst voor de energierekening, kan de ander geld verdienen met zonnepanelen die met subsidie zijn aangeschaft.

Toch is het framen van het klimaat als elitehobby ernstig misleidend. Het is namelijk geen natuurwet dat de kosten, consequenties en voordelen van klimaatbeleid oneerlijk zijn verdeeld. Dat is een gevolg van de beleidskeuzes die worden gemaakt. De Wetenschappelijke Raad voor Regeringsbeleid WRR noemt klimaatbeleid dan ook een verdelingsvraagstuk. Klimaatbeleid kost geld en het is belangrijk om te bepalen hoe je die kosten verdeelt.

Het is geen natuurwet dat de kosten, consequenties en voordelen van klimaatbeleid oneerlijk zijn verdeeld.

Op zoek naar collectiviteit

Ondertussen is de verdeeldheid echter wel gezaaid. Het grootste struikelblok voor het tegengaan van de klimaatcrisis is op dit moment institutionele en sociaal-maatschappelijke verandering. En voor die verandering is juist collectiviteit nodig in plaats van verdeeldheid.

Verschillende bewegingen proberen mensen daarom te verenigen achter het klimaatvraagstuk. Klassieke NGO’s als Greenpeace en Milieudefensie, maar ook bewegingen als Extinction Rebellion, Stichting Klimaatgesprekken, Groen Pensioen, Energie van Rotterdam, Fossielvrij NL en Frisse Wind.

De komende maanden gaan we verschillende van deze aanpakken onderzoeken. Hoe worden ze ontvangen en ervaren door hun doelgroepen? Zijn ze succesvol? Wat zijn de beperkingen en wat werkt wanneer, en waarom? En wat kunnen we vanuit de wetenschap leren over het mobiliseren van mensen achter een gedeeld belang?

Denk mee!

In de volgende update laten we weten waar we ons onderzoek mee starten. Welke initiatieven om mensen te mobiliseren voor klimaatactie springen er voor jou bovenuit? Zijn er onderzoeken die we echt mee moeten nemen? Of mensen die we sowieso moeten interviewen? We horen het graag! Laat het ons weten door te mailen.

Team 2100 groeit

Tim de Jong komt het 2100 team versterken. Tim is gedragswetenschapper en journalist en onderzocht de afgelopen jaren voor Vrij Nederland oplossingen die ons richting een duurzamere samenleving brengen.

Draag bij aan dit en ander onderzoek van ons, via een eenmalige of maandelijkse donatie aan onze (ANBI) stichting.

Mobiliseer

Een verenigde massa is niet te verslaan. Maar in plaats van verenigd zijn we als mensen juist verdeeld op de belangrijkste thema’s van deze tijd. Daarom start 2100 met de vraag: hoe mobiliseer je mensen achter een gedeeld belang? Het belang dat de massa toch echt met elkaar deelt: een rechtvaardige en effectieve aanpak van de klimaatcrisis.

Open dit dossier

Ook wij verlaten X, maar vragen daarbij: wat dan wél?

,
Beeld: Momus (obv Wikimedia (White House, 2025), Pixabay (Pexels 2016) en Musk's X account (24 feb 2025)

Beeld: Momus (obv Wikimedia (White House, 2025), Pixabay (Pexels 2016) en Musk’s X account (24 feb 2025)

Deze update is onderdeel van het dossier Momus Memos, waarin we je op de hoogte houden over de vernieuwing van ons journalistiek platform.

‘X is al lang niet meer het virtuele forum dat het ooit was, waar duizend bloemen bloeiden. Het lijkt soms eerder een vuilnisbelt waar nog slechts enkele sprietjes standhouden.’

Het waren felle woorden van de redactie van Trouw waarmee zij afgelopen september uitlegde waarom de krant niet langer actief zal zijn op X (voorheen Twitter). Hun account blijft bestaan als archief, maar wordt niet meer geupdate.

Want de baas van X, Elon Musk, “is inmiddels ‘buitencategorie’, die zijn invloed steeds vaker inzet om bewust democratische processen te ondermijnen. Aan die macht draag je als gebruiker van X hoe dan ook bij,” aldus Trouw.

Dat klopt. Elon Musk is inmiddels een sleutelfiguur geworden binnen de regering van Donald Trump, en X is daar niet meer los van te zien. Musk sponsorde niet alleen Trumps verkiezingsoverwinning met 250 miljoen dollar, maar bekleedt inmiddels een belangrijke machtspositie binnen Trump’s regering als bestuurder van een nieuw en uiterst omstreden departement.

Toename van desinformatie

Hoewel Twitter al voor Elon Musks overname in 2022 een grote bron van desinformatie was, lijkt dat sinds Musk’s overname nog meer het geval. Ten eerste gebruikt Musk zijn persoonlijk X-account voor de verspreiding van antisemitische complottheorieën en desinformatie, waarbij het algoritme volgens interne bronnen ook nog eens werd aangepast om het bereik van Musks eigen berichten te vergroten. Bovendien herstelde Musk voorheen afgesloten accounts van notoire verspreiders van nepnieuws zoals Alex Jones. Niet verrassend: het bereik van omstreden accounts uit de extreemrechtse hoek nam sinds Musks overname sterk toe, volgens experts en een data-analyse uit 2023.

Musks argument is dat hij hiermee de vrijheid van meningsuiting beschermt. Dat is een groot goed, maar vereist een onpartijdig platform en een gelijk speelveld. Het idee dat X dat platform kan zijn, heeft in rap tempo (nog meer) geloofwaardigheid verloren, gezien Musks rechts-extremistische politieke profiel.

Eindstation

Maar het probleem is breder dan X en Musk. Ook Facebook en Instagram – onderdeel van Mark Zuckerbergs Meta – kennen problematische algoritmes die gebruikers richting extremistische opvattingen kunnen duwen, sexistische inhoud promoten, of discriminatie door adverteerders toelaten. Kort voor Trumps inauguratie, kondigde Zuckerberg bovendien aan dat Facebook minder zal inzetten op factchecken en meer vrijheid en politieke inhoud zou toelaten, wat de digitale deur opent voor gekleurde propaganda, desinformatie en uitspraken die op gespannen voet staan met mensenrechten. Zuckerbergs zet werd dan ook fel bekritiseerd door Facebook-expert en media professor Siva Vaidhyanathan.

We zetten nu een kleine stap door X te verlaten, maar vragen ons vooral af: wat is nu de volgende?

Wellicht zou het daadkrachtig zijn om al deze social media platforms te verlaten. Tegelijkertijd beseffen we dat het ook waardevol is om juist betrouwbare informatie te delen op platforms waar desinformatie welig tiert, en blijven wij daarom – voor nu – nog actief op Facebook en Instagram. Ook blijven we gebruik maken van LinkedIn en YouTube.

We zetten nu een kleine stap door X te verlaten (en behouden ons account als archief), maar vragen ons vooral af: wat is nu de volgende? Wat is het eindstation? Wat zou sociale media eigenlijk moeten zijn, en hoe kunnen we als journalistieke organisatie en gebruikers daaraan bijdragen? 

Op zoek naar alternatieven

We stellen die vraag natuurlijk niet als eerste. De discussie over social media groeit, en de roep om alternatieven eveneens. Campagnes als #makesocialssocialagain roepen op om over te stappen naar alternatieven, zoals BlueSky of Mastodon (alternatieven voor X).

Onze zoektocht is niet enkel naar sociale media platformen die democratisch debat stimuleren in plaats van ondermijnen. We zoeken ook alternatieve platforms die privacy hoog in het vaandel hebben, en wegschuwen van de verkoop van data van gebruikers. 

Daarom gebruiken wij nu al Proton voor onze emails en opslag van bestanden. Proton beschermt je privacy automatisch, zoals te lezen in hun privacy beleid: ‘Wij geloven sterk in een internet waar privacy de standaard is.’

En nog een spoiler: binnenkort gaan we gebruik maken van Beabee om gemakkelijk en veilig in contact te komen met onze lezers, luisteraars en volgers. We kozen voor Beabee vanwege onder andere hun ‘privacy first’ aanpak. Hoe dat precies werkt, daarover binnenkort meer.

Voor nu: Stuur ons jouw ideeën. Op welke social media zou jij ons willen vinden en waarom? Stuur jouw input bijvoorbeeld via een privé-bericht op Signal (een niet-commercieel alternatief voor WhatsApp). Of laat je ideeën achter via onderstaand Google CryptPad formulier (een gratis, open-source, niet-commercieel en privacy-gevoelig systeem dat drijft op donaties).

 

Draag bij aan dit en ander onderzoek van ons, via een eenmalige of maandelijkse donatie aan onze (ANBI) stichting.

Momus Memos

Ons platform krijgt na meer dan tien jaar een grondige renovatie. Een nieuwe naam (Platform Authentieke Journalistiek wordt Momus), een nieuwe website (komt binnenkort) en een nieuwe missie: naast het kritisch aankaarten van problemen onderzoeken we (even kritisch) ook de mogelijke oplossingen. Via het Momus Memos dossier houden we je op de hoogte van de laatste organisatorische ontwikkelingen.

Open dit dossier

Eerste ‘goede buur’ gesproken

, ,
Beeld: Peter Lipton
11/02/2025 – Jeske Jongerius, Merel de Buck

Foto: Peter Lipton

We delen niet alleen onze grote bevindingen, maar ook tussentijdse updates over de voortgang van onze onderzoeksprojecten. Deze update is onderdeel van het dossier Goede buren.

Dit is een update van het onderzoek naar een nieuwe selectiemethode voor sociale huur woningen: wie is een goede buur? Na het doorspitten van beleids-documenten en Woningnet-advertenties is het de hoogste tijd om de wijk in te gaan. Merel en Jeske stappen op de fiets en trappen richting Utrecht Overvecht. Over de brede wegen en vlaktes met stukjes groen torenen de hoge flats die Overvecht rijk is al uit. Sommige flats zijn nét gerenoveerd. Naast de trouwe bewoners die terugkeren, trekken er veel nieuwe gezichten de gebouwen in. Een aantal van hen is bewust uitgekozen door de woningbouwcorporaties. Zij zijn de zogenoemde ‘goede buren’: mensen die beloven zich actief in te zetten voor hun flatgebouw en de buurt. Zij kregen hun woning ‘op basis van motivatie’. MOMUS doet onderzoek naar deze nieuwe toewijzingsmethode voor sociale huurwoningen. Wat betekent het voor de geselecteerde en afgewezen woningzoekenden? Wat vinden de buren ervan? En welke invloed heeft deze praktijk op de toegankelijkheid van de sociale huursector?

Een mysterie

We bellen aan bij de bewoners van een Overvechtse flat waar de woningbouwcorporatie een deel van de woningen op ‘basis van motivatie’ toewijst. Er gaan veel deuren voor ons open, maar die ‘goede buren’ blijven nog even een mysterie. De meeste bewoners die we spreken, zeggen er niets of niet veel van af te weten. Het enige rumoer wat bekend lijkt, is dat de ‘goede buren’ in de benedenwoningen komen te wonen. “De benedenwoningen zijn het mooiste,” vertelt een bewoonster die hier al 27 jaar woont, “maar ook het duurste.” Na de renovatie keerde ze terug naar haar eigen huis. Ze voelt zich veilig en vertrouwd in het gebouw, maar merkt wel dat de sfeer is veranderd: “Er is weinig contact tussen de oude en nieuwe bewoners.”

Ik heb er een hard hoofd in dat nieuwe bewoners iets gaan doen voor de buurt.

Dat beeld beaamt een man die hier is opgegroeid en nu de deur van zijn ouderlijk huis opendoet. “Er is weinig contact tussen de buren, dat is echt anders dan vroeger. De nieuwe en oude bewoners kennen elkaar niet.” Als we hem vragen naar de ‘goede buren’ die de buurt komen versterken, klinkt hij sceptisch: “Ik heb er een hard hoofd in dat nieuwe bewoners iets gaan doen voor de buurt.” Een nieuwe bewoner van de flat weet wel van het ‘toewijzen op motivatie’ af, omdat hij en zijn vriendin ook op zo’n woning hadden gereageerd. Uiteindelijk kozen ze er niet voor, omdat ze via loting al een andere woning in het complex hadden bemachtigd. Het is toeval dat ze in dit gebouw, in deze wijk, terechtkwamen, vertelt hij. Met hun jonge leeftijd hadden ze weinig wachttijd en in veel steden mag je pas vanaf je 23e reageren op lotingwoningen. Hier kon dat al eerder. “Ik heb het idee dat alle leegstaande woningen hier via loting worden verhuurd.” Veel contact met zijn buren heeft hij nog niet: “alleen als ze een pakketje komen brengen.”

Een goede buur

Op de benedenverdieping van de flat, in een van de ‘plint woningen’, treffen we een ‘goede buur’ die nét is ingetrokken. Ze is ontzettend blij met haar woning, die ze dankzij haar beroepsvoorrang en motivatie heeft gekregen. Ze stond één jaar ingeschreven als woningzoekende op Woningnet. Als zorgmedewerker gaat het dragen van extra zorg voor haar omgeving haar natuurlijk af. En dat zag de woningbouwcorporatie ook. Wat ze concreet gaat doen? Zorgen dat het netjes is in de straat en rond de entree, een praatje maken met de buren en hen waar nodig een handje helpen. “Als je ziet dat iemand bijvoorbeeld moeizaam loopt, dat je dan zegt van ‘nou, zal ik even met je meelopen of zal ik je vuilnis overpakken’.” Over concrete taken of plannen werd tijdens de gesprekken met de woningcorporatie niet gesproken, vertelt de 27-jarige verpleegkundige. Het belangrijkste was dat je kon overbrengen dat je “gewoon een hart voor de mensen hebt.”

Het belangrijkste was dat je kon overbrengen dat je “gewoon een hart voor de mensen hebt.”

Zodra alle ‘goede buren’ zijn ingetrokken – alle ‘plint woningen’ zijn voor hen gereserveerd – zullen ze met elkaar en de woningcorporatie bij elkaar komen om te bespreken hoe ze “een steentje kunnen bijdragen aan de buurt.”

Heb jij ook ervaringen met ‘toewijzen op motivatie’? Ben je het tijdens je woning zoektocht tegengekomen? Ben of ken jij een ‘goede buur’? Of ben je vanuit de bewonerscommissie of je werk betrokken bij toewijzen op motivatie? Dan zoekt Momus jou!  Stuur een berichtje naar merel@momusmedia.nl of jeske@momusmedia.nl om je ervaring te delen.

Draag bij aan dit en ander onderzoek van ons, via een eenmalige of maandelijkse donatie aan onze (ANBI) stichting.

Woonproof

Van harde cijfers tot persoonlijke verhalen, geschiedenis en toekomst. In dit dossier duikt Momus in een van de grootste uitdagingen van deze tijd: Wat moet er gebeuren om betaalbaar en gezond wonen voor iedereen bereikbaar te maken? Hoe maken we Nederland weer woonproof?

Open dit dossier

 

Clintel blijft klimaattwijfels zaaien, van Praag tot Driebergen-Zeist

, ,
Beeld: Momus (Benny Peiser, boven, en Marcel Crok, beneden, in Clintel's YouTube videos. Rechtsboven: satellietbeelden van branden in Los Angeles, januari 2025, Wikimedia)

10/02/2025 – Alexander Beunder, Nina Tea Zibetti

Beeld: Momus (Benny Peiser, boven, en Marcel Crok, beneden, in Clintel’s YouTube videos. Rechtsboven: satellietbeelden van branden in Los Angeles, januari 2025, Wikimedia)

We delen niet alleen onze grote bevindingen, maar ook tussentijdse updates over de voortgang van onze onderzoeksprojecten. Deze update is onderdeel van het dossier Clintel.

In juni 2024 vierde de Nederlandse klimaatsceptische organisatie Clintel haar vijfjarig bestaan. We berichtten al meermaals over Clintel en deden verslag van hun jubileum voor DeSmog (Nederlandse vertaling hier), ook terug te luisteren als aflevering twee van de podcastserie van Klimaatdromers, het onderzoeksdossier van Momus waarin we klimaatobstructie onderzoeken.

In deze korte update sommen we op waar Clintel zich de afgelopen maanden op richtte: nieuwe publieke events, de publicatie van een anti-windmolenrapport en een controverse rond de poging om in een wetenschappelijk tijdschrift te publiceren.

Clintels publieke events

Op 12 en 13 november 2024 organiseerde de Tsjechische tak van Clintel een tweedaagse conferentie met de titel “Klimaatverandering: feiten en mythen in het licht van de wetenschap”. 

Onder de sprekers bevonden zich Marcel Crok, mede-oprichter van Clintel, Nicola Scafetta, natuurkundige en lid van Clintel Italia, en Pavel Kalenda, woordvoerder van de Clintel-werkgroep in Tsjechië en organisator van de conferentie.  

De conferentie werd gehouden in het Tsjechische nationale parlement en kreeg financiële steun van het steenkolenbedrijf Severočeské doly, eigendom van het Tsjechische publiek-private concern ÇEZ, en andere ‘grote landbouwbedrijven’, bevestigde de organisator Kalenda tegenover het Tsjechische mediaplatform Voxpot.

Volgens Voxpot was de ‘belangrijkste buitenlandse ster’ op de conferentie de Britse Christopher Monckton: een voormalig politiek adviseur van de Conservatieve Partij en kandidaat voor de UK Independence Party (UKIP), die door de jaren heen talloze klimaatontkennende opvattingen uitte. Nog in 2022 beweerde Monckton dat “elke milieuorganisatie met een onschuldig klinkende naam in de eerste plaats een door communisten geleide frontorganisatie is”.

De conferentie eindigde met een slotcommuniqué waarin wordt ‘verklaard en benadrukt dat de ingebeelde en denkbeeldige ‘klimaatnoodtoestand’ ten einde is’.

Eind november 2024 gaf Clintel de Britse klimaatscepticus Benny Peiser een podium in Nederland. Peisers lezing over ‘het einde van de net-zero-consensus’ vond plaats in een congrescentrum vlak bij station Driebergen-Zeist en werd bijgewoond door bijna honderd mensen, meldde zelfstandig journalist Chris Aalberts, die getuige was van het evenement. Tijdens de lezing uitte Peiser zijn vrees dat het huidige klimaat- en energiebeleid ‘schadelijk is voor onze economie [en] ons welzijn’, en noemde daarbij de Argentijnse president – ​​de extreem-rechtse Javier Milei – als positief voorbeeld van iemand die ‘probeert’ de zaken ‘om te draaien’. Ook Trump werd in de lezing benoemd als iemand die het klimaatbeleid zal helpen terug te draaien, waarbij een slide zijn inmiddels beruchte citaat drill baby drill toonde.

Benny Peiser is de directeur van de Global Warming Policy Foundation (GWFP), een Britse  klimaatsceptische denktank opgericht in 2009, in de nasleep van ‘Climategate’. In 2022 onthulde The Guardian dat de denktank directe financiering had ontvangen van spelers met belangen in fossiele brandstoffen, terwijl de organisatie beweerde onafhankelijk te zijn van commerciële belangen. De organisatie ontving in 2018 en 2020 $210.525 van de Sarah Scaife Foundation uit de VS, die aandelen ter waarde van $30 miljoen bezat van 22 energiebedrijven zoals Exxon en Chevron. De onthulling leidde tot een officieel onderzoek van een Britse toezichthouder, de ‘Charity Commission’, naar een mogelijke schending van de regels van haar liefdadigheid status, maar de denktank ontliep sancties door hervormingen te beloven – een uitkomst die sterk werd bekritiseerd door de Britse ngo Good Law Project.

Beeld: Momus (Marcel Crok in Clintel’s YouTube video)

Een anti-windmolenrapport

Op 31 oktober 2024 publiceerde Clintel een rapport getiteld ‘Het Windmolendrama’, door onderzoeker en adviseur Elze van Hamelen. Het rapport bekritiseert de gevolgen van windmolens op de gezondheid en het milieu en stelt dat klimaatdoelstellingen boven de volksgezondheid worden geplaatst in het klimaatbeleid.

De beweringen van de rapporten staan in contrast met een grote Nederlandse studie die de publieke kennisorganisatie Nivel in 2023 publicerde. Op basis van gezondheidsgegevens van 350.000 tot 560.000 patiënten, verzameld tussen 2012 en 2021, vond de studie geen significante negatieve gezondheidseffecten van wonen in de nabijheid van windmolens. Op basis van een literatuuronderzoek vond het RIVM ook geen bewijs voor gezondheidsproblemen die vaak door critici van windmolens worden genoemd, zoals slaapstoornissen. Wel erkende het RIVM dat windmolens ‘hinder’ kunnen veroorzaken, oftewel ‘een gevoel van afkeer, boosheid, onbehagen, onvoldaanheid of gekwetstheid dat optreedt wanneer een milieufactor (bijvoorbeeld geluid) iemands gedachten, gevoelens of activiteiten negatief beïnvloedt’.

Henk Vermeer, Tweede Kamerlid voor de BBB, ontving het rapport van Clintel op de dag van publicatie. Ook stelde Vermeer kamervragen en verzocht om een ​​moratorium op de verdere uitrol van windenergieprojecten op land. Minister Hermans van Klimaat en Groene Groei stelde in haar antwoord dat er onvoldoende bewijs is voor de negatieve gezondheidseffecten die Vermeer en het rapport noemen. Vermeers oproep tot een moratorium kreeg niet genoeg steun vanuit de Tweede Kamer.

Controverse rond ‘wetenschappelijke’ publicatie

Een klimaatsceptisch artikel, ingediend bij de American Journal of Economics and Sociology (AJES) door Clintels bestuurder Marcel Crok, werd afgelopen december fel bekritiseerd vanuit verschillende hoeken, waaronder twee andere academici maar ook het wetenschappelijk tijdschrift zelf.

In een ongebruikelijke stap reflecteerde het AJES-bestuur op de oorspronkelijke beslissing van hun tijdschrift om het ingediende artikel van Crok en zijn co-auteur Andy May te accepteren, met een redactioneel commentaar dat het klimaatsceptische artikel fel bekritiseerde. ‘Het artikel van May en Crok is een standaard ontkenningsartikel waarin de rol van de mens bij klimaatverandering in twijfel wordt getrokken’, schreef het bestuur (zie de Nederlandse vertaling hier). ‘Wanneer sceptici de publieke verwarring over dit proces bespelen om de wetenschap in diskrediet te brengen, bedrijven ze willens en wetens politiek met de wetenschap om hun eigen agenda te bevorderen’, aldus het bestuur.

Uiteindelijk besloot AJES het artikel van Crok en May toch te publiceren ‘samen met twee reacties die de tekortkomingen laten zien en het in een bredere context plaatsen’. Met deze stap hoopt AJES het begrip van klimaatontkenning vanuit een ‘sociologisch perspectief’ te vergroten. ‘Het negeren van dit sociale fenomeen en wachten tot het overwaait heeft niet gewerkt.’

Zie ook:

Draag bij aan dit en ander onderzoek van ons, via een eenmalige of maandelijkse donatie aan onze (ANBI) stichting.

Clintel

Sinds 2019 kent Nederland een nieuwe klimaatwetenschap ontkennende organisatie: Clintel, een afkorting voor 'Climate Intelligence'. In dit dossier lees je meer over de ontstaansgeschiedenis van deze club, Clintel's relaties met radicaal-rechtse politieke partijen en de geldstromen achter Clintel en het internationaal netwerk waarin het zich begeeft.

Lees meer

Klimaatdromers

In het Klimaatdromers dossier onderzoeken we hoe klimaatobstructie plaatsvindt in Nederland en daarbuiten, oftewel alles dat klimaatbeleid tegen houdt of vertraagt: klimaatdesinformatie, lobbypraktijken, de draaideur tussen oliebedrijven en politiek of misleidende vormen van greenwashing. Met een kritische, maar ook oplossingsgerichte blik.

Open dit dossier